Buurtgezinnen Meppel evalueert

Delen van opvoedervaring erg succesvol!
Met een half jaar achter de rug ziet het er goed uit voor project Buurtgezinnen in Meppel. Het verloopt goed en er is genoeg animo.

Stichting Buurtgezinnen koppelt families die een steuntje in de rug kunnen gebruiken (vraaggezinnen) aan een steungezin uit de buurt. Ouders worden zo ontlast en kinderen krijgen extra aandacht.

“Het is een proeftuin voor twee jaar om te kijken of het aanslaat”, vertelt Geke Maes. Zij is coördinator van het project in Meppel. In het eerste jaar moest zij tien succesvolle koppelingen maken. Na een half jaar zijn dat er al acht. “Dus we lopen op schema.”

“Het begint echt te lopen”, vervolgt Maes. “Gezinnen weten ons te vinden en ook hulpverleners verwijzen al naar ons door, of ze bellen ze mij om te sparren.”

Perfecte match
Momenteel zijn er veel meer aanmeldingen voor steungezinnen dan vraaggezinnen. Dat gezinnen een drempel ervaren om hulp te vragen, ligt volgens Maes aan de instelling in Nederland. “We zijn erg individualistisch ingericht. Iedereen denkt dat ze het zelf moeten doen, maar het is niet voor elk gezin even makkelijk. Er zijn problemen, zieken of ouders die er alleen voor staan. De redenen lopen uiteen, maar er zijn gezinnen genoeg die een beetje steun kunnen gebruiken.”

Maar het overschot aan steungezinnen biedt Maes ook een groot voordeel: “Het helpt om de perfecte match te maken.”

Maes hoopt dat de komende maanden nog veel gezinnen zich aanmelden. Zowel voor steungezinnen als vraaggezinnen staat de deur open. “Het delen van opvoedervaring is laagdrempelig en heel praktisch. Dat maakt het zo mooi”, aldus Maes.

Meppel diep geluk
Ook de gemeente is erg blij met het project, vertelt raadslid Ina Booij. Zij was een vorig jaar één van de kartrekkers om met Buurtgezinnen te starten. “De gemeenteraad heeft de pilot omarmd”, zegt Booij. “Het werkt voor de gezinnen, jeugdzorg wordt ontlast en de coördinator is een bevlogen vrouw. Ik ben er enorm blij mee.”

Met buurtgezinnen bespaart de gemeente geld. Door problemen onderling op te lossen gaan er minder jongeren naar dure jeugdzorg-professionals. “Dat is kostentechnisch hartstikke interessant, maar nog de minst interessante reden”, vervolgt Booij. “Het gaat natuurlijk om de kinderen. Zij krijgen hulp van buren en wijkgenoten. Daar zit de waarde. Zij leggen verbindingen voor het leven. Dat is onbetaalbaar.”

“Dit past ook precies bij Meppel. We noemen onszelf de stad van diep geluk. Dit project is diep geluk en dat doen we met elkaar”, besluit Booij.

Foto Lobke Vale