Gedicht van Ria Westerhuis “Kerstavond 2020”

Kerstavond 2020

Struikelend over afval
van te vroeg afgevuurde
vuurpijlen en astronauten
en struinend
door bevriende bossen
op zoek naar de laatste
hulsttakken met besjes

zo kropen we de middag door
en later bespiedden
we als ware voyeurs
vreemden die
achter sfeervol verlichte ramen
aan tafel in verwarmde
huizen hun zegeningen telden

we zagen hier en daar
de vlammetjes van kaarsen
elkaar kort kussen
onder de mistletoe
en berustten
ten slotte in ons sobere zijn

de sleutel vond zijn weg
zonder het slot te zoeken
glinsterende ballen en
de geur van kruidnagel
trekkend in de rode wijn
omarmden ons

als natte honden schudden
we ons uit en
ik plette de meegelifte druppels
streelde de ingehouden slaap

speels van jouw gezicht

Foto Shutterstock