Donkere dagen in Coronatijd
Binnen brandt de kachel. De kerstboom staat te pronken, de lampjes twinkelen en vervangen de kaarsjes van vroeger. Sommigen hebben de kerstsfeer en verlichting doorgetrokken naar buiten aan het huis en in de tuin. Prachtig. Het compenseert veel van de sfeer die we in de binnenstad in de winkels en de horeca kwijt zijn. Onze warme alternatieve huiskamers, normaal, gesproken prachtig sfeervol uitgedost, staan er ook in Meppel troosteloos bij. Geen bijpraatje met een bakkie koffie, een gebakje of kerstborreltje met vrienden of buren. Geen toevallige passant met wie je in een warm gesprek raakt. Neen, mondkapjes en vooral afstand. Benieuwd hoe dat er na coronatijd uit gaat zien. Houden we dan nog steeds afstand, zijn de drie kusjes dan gesneuveld, blijven we elleboogjes geven of een kontje? Voorlopig leven we in de nieuwe realiteit van opgelegde isolatie en eenzaamheid. Vooral dat laatste vraagt om aandacht. Vooral voor hen die zich sowieso in eenzaamheid door de feestdagen moeten worstelen.
Foto Arjan Tien